kilka słów o Quito

Stolica Ekwadoru - Quito polozona jest na wysokosci ok 2850 metrow. Taka wysokosc zapewnia rzeski klimat w ciagu dnia i zimno noca. Quito zalozone zostalo na ruinach inkaskiego miasta w 1534 roku. Niestety, zadne inkaskie budowle nie przetwaly do dzisiejszych czasow. Konkwistadorzy na ruinach inkaskich swiatyn wziesli koscioly chrzescijanskie, ktorych w starym miescie jest zatrzesienie: kosciol Santo Domingo, Monasterio San Francisco, La Compana del Jesus, kosciol El Sagrario, katedra, kosciol La Merced, Monasterio San Augustin czy okazala bazylika, ktorej budowa jeszcze sie nie zakonczyla. Kazdy z kosciolow ma wlasny, niepowtarzalny klimat. Klasztory San Francisco i Santo Domingo, kościół i kolegium jezuickie La Compaia, o bogatym wystroju wnętrz, stanowią doskonały przykład „szkoły barokowej z Quito”, będącej mieszaniną sztuki hiszpańskiej, włoskiej, mauretańskiej, flamandzkiej i indiańskiej. Szczegolnie podobal mi sie Klasztor Sw. Franciszka, w ktorym bylam wlasnie w dniu sw. Franciszka. Uroczysta msza, mnostwo ludzi odswietnie ubranych, tlok i przepychanki. Niezwykla ekspresja, oklaski, spiew, sciskanie rak, obejmowanie, zyczenia i modlitwa. Po mszy gonitwa za obrazkami z wizerunkiem swietego. Tak odmiennie od polskich kosciolow...

Pomimo trzesienia ziemi w 1917 roku Quito posiada wspaniale zabytki, najmniej przebudowane z calej Ameryki Lacinskiej. Zabytkowe centrum Quito znajduje sie na liscie swiatowego dziedzictwa kulturowo - przyrodniczego UNESCO. Nad starym miastem goruje wzgorze El Panecillo (czyli bochenek chleba), na szczycie ktorego ustawiony jest wielki posag La Virgen de Quito. Na polnocy polozona jest nowoczesna czesc Quito zwana Nowym Miastem, z dzielnica Mariscal Sucre - centrum turystycznym Quito. Glowna ulica jest Avenida Amazonas, przy ktorej skupily sie sklepy, biura podrozy, szkoly jezykowe, banki, kawiarnie, biura firm i inne. W Nowym Miescie jest najwiecej kawiarenek internetowych, hosteli, kawiarni, salsotek, szkol tanca, barow i imprez artystycznych. Na poludnie od Mariscal znajduja sie dwa parki: Alameda i El Ejido, najwiekszy park miejski stolicy. Stare Miasto z Nowym polaczone jest linia Trole (trolejbusowa). Pojazdy kursuja regularnie co kilka minut. W ciagu kwadransu mozna przedostac sie ze starej, kolonialnej czesci miasta na Amazonas, glowna ulice Nowego Miasta. Linia trolejbusowa ulatwia zycie turystom.

Na ulicach miasta czysto, co jakis czas nekaja turystow zebracy o una moneda. Uliczni handlarze glosna krzycza: helados, helados, helados... loteria para manana, loteria....almuerzos, un dolar.... venga, venga a Otavalo. Z otwartych autobusow co chwila wylania sie krzyczacy chlopak z zapytaniem: dokad jedziesz??? Trzeba odpowiedziec, bo gotow wciagnac cie sila do autobusu. Czuc zapach smazonego kurczaka, ryzu, owocow, odor niemytych zebrakow. Sprzedawcy zestawow obiadowych bardzo czesto maja przyozdobione swoje stoiska swinskim lbem, z wetknietym w pysk pomidorem. Nie wyglada to apetycznie. Quito urzeka atmosfera, spokojem kosciolow i halasem ulic, cieplem poludnia i chlodem nocy, otwartoscia mieszkancow, usmiechem przechodniow, bieda zebrakow i okazaloscia dzielnic bankowych, dziecmi noszonymi w workach na plecach i dziecmi wozonymi na siedzeniach eleganckich terenowek, smakiem sokow owocowych i widokiem swinskich lbow... Zostane tu toche dluzej niz chwile...

Komentarze (0)